Spitsen natuursteen
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Spitsen is een bewerkingstechniek voor natuursteen waarbij het oppervlak ruw wordt gemaakt met behulp van een moker en een puntijzer (spitsijzer) of tandijzer.
Omschrijving
Deze techniek valt onder het 'ruimen' van natuursteen, wat het bewerken inhoudt van een grof bewerkt ('bruut') oppervlak naar een egaler vlak door overtollige steen te verwijderen met haktechnieken. Spitsen is vaak een van de eerste fasen in dit proces, waarbij het oppervlak grof wordt voorbereid voordat eventueel fijnere bewerkingen volgen, zoals boucharderen of bewerken met een tandijzer. Hoewel de definitie de randen van tegels noemt, richten de bronnen zich op het ruwer maken van het oppervlak van natuursteen in het algemeen.
Toepassing en gereedschap
Spitsen wordt traditioneel uitgevoerd met handgereedschap: een moker en een spitsijzer (puntijzer) of een tandijzer. Met het spitsijzer wordt het oppervlak ruw gemaakt, terwijl een tandijzer na het spitsen gebruikt kan worden om de steen verder op maat te maken. Vroeger was spitsen, samen met grendelen, een methode om een gelijkmatig oppervlak te verkrijgen, maar grendelen werd in Nederland verboden vanwege stofontwikkeling en risico op silicose. Spitsen is onderdeel van diverse historische en restauratieve steenhouwtechnieken.
Vergelijkbare termen
Afgeschuinde natuursteen
Gebruikte bronnen: